Werkende vrouw

Vanmorgen had ik mijn kortste zakelijke kennismakingsgesprek ooit. Tien minuten binnen geweest, maximaal. En ik geloof dat ik kan uitzien naar leuk nieuw werk. Als eindredacteur voor een landelijk, Engelstalig dagblad in Saudi Arabië. De naam van deze krant laat ik achterwege, om dit weblog anoniem te houden. Maar: wow! How good is that?! Editor in Saudi, dát staat leuk op mijn cv!

Er zijn een hoop werkende vrouwen in Saudi Arabië. Sommigen doen dat helemaal officieel, met een eigen werkvisum. Vaak werken ze in de gezondheidszorg, of als nanny of maid, of in het onderwijs. Velen werken zonder werkvisum. Er is me al verschillende keren werk aangeboden als juf voor een kleuterklas of op een preschool, een soort kinderdagverblijf. Dat lijkt me ontzettend zwaar, zo'n hele dag met andermans kleintjes. Bovendien heel verantwoordelijk werk en met een waardering die daarmee nauwelijks in verhouding staat. Petje af voor de mensen die het doen, mijn geduld reikt helaas niet ver genoeg om zoiets aan te kunnen.

Mijn gesprekspartner legt mijn cv voor aan de hoofdredacteur en belt, insha'allah, over een aantal dagen met een voorstel voor een parttime overeenkomst. Klinkt goed. Ik ben benieuwd!