Al Wahbah crater

Vorige week was het hier vakantie, vanwege de Hajj-periode, die wordt afgesloten met het Slachtfeest. De hele stad ligt dan op z'n gat en veel expats grijpen dit weekje aan voor een korte vakantie. Wij gingen een nachtje kamperen bij Al Wahbah crater, midden in de woestijn.

De nogal sleets geraakte term 'in the middle of nowhere' krijgt hier weer een jeugdige gloed en hernieuwde betekeniskracht. Na zo'n twee uur comfortabel rijden hield de weg op. Het asfalt verzandde in de woestijn, wég weg. De juiste rijrichting werd nu aangegeven door weinig meer dan de vage bandensporen van een voorganger en - goddank - de uitstekende gps van een ervaren medereiziger. Nog twee uur rijden te gaan naar de krater.

Onze karavaan van zes stuiterende SUV's, wolken stof en zand wegspuitend, kreeg regelmatig bekijks. Kamelen en dromedarissen stapten traag voort of stonden midden op ons pad stil. De driehoekige waarschuwingsborden met een kameel in het midden, waren meer dan alleen een grappige photo opportunity.

Al Wahbah crater: prachtig en intens ruig - net als de tot basalt versteende lavastromen die heuvelachtige, prehistorische sporen trekken door het zandland, alsof ze een paar weken terug nog kokend heet waren. In de beschutte zandkommen tussen de basaltruggen in zetten we ons kamp op. Onze splinternieuwe iglo stond verrassend snel en bood royaal plek aan vier matrasjes en slaapzakken. Dát viel mee! Intens tevreden over deze aankoop bekeek ik de bezigheden van de medereizigers. Die hadden zich op de borrel gestort en de voorbereiding van het avondeten. De meegenomen klaptafels werden volgezet met paté, tarte tatin van gecaramelliseerde rode ui, Zuid-Afrikaanse boerewors, bietensalade, voorgebraden kipkluifjes... Alles natuurlijk home made. Wij hadden een zak gemengde noten meegenomen en een bus Pringles. En vergelijkbaar allooi voor het diner. Ach, we hebben héérlijk gegeten, een prachtig fik gestookt en weer wat geleerd voor een volgende keer.