'Dat moet je echt even dealen'

Mijn goede - en zeer well-connected - vriendin W bracht me in contact met M. Zij was tot vrij recent gestationeerd als 'vrouw-van' in Jeddah. Een buitenkans! Iemand met ervaring, met antwoorden!

M is een kordate vrouw, die zich niet de shoarma van haar pittabroodje laat eten. Ze was al eerder expat-vrouw, in Nigeria, en kent het klappen van de zweep. Zaken die mijn leven daar zullen veraangenamen, moet ik dealen, benadrukt M. Of althans, ik moet T zover krijgen dat hij die dingen lospeurt bij zijn werkgever.

Onmisbaar is bijvoorbeeld een nanny, die naast de kinderen ook de boodschappen doet en kookt. M zegt: 'Ik heb haar dat gewoon gevraagd, want de boodschappen zijn niet mijn hobby. En toen deed ze dat.'
Ik begrijp dat wel van de nanny en zou zelf ook geen Nee durven zeggen. Maar of ik nu zelf zit te wachten op een vreemde in mijn huis, die ik bovendien moet aansturen? Ik heb er al moeite mee om mijn huidige schoonmaakster te vragen of ze misschien eens die spinrag wil verwijderen en de vensterbanken een sopje wil geven. M bedoelt het goed, maar ik voel me nu al een beetje de sukkel in dit gesprek.

Erg handig is een eigen auto en (omdat vrouwen niet mogen rijden) natuurlijk een privé-chauffeur die namens mij achter het stuur zit. Of dan tenminste een parttime chauffeur. En géén Toyota Corolla of een ander boodschappenwagentje. 'Die Saudi's rijden als gekken!' (Dat klopt.) 'Ik had een Jeep met twee achterbanken. Er moeten ook een hoop mensen in die auto: ikzelf, de chauffeur, de kinderen, nog wat vriendjes, de nanny. Dat past nooit in een kleinere auto.'

Oók een must: een abonnement op een van de privé-stranden van de grotere hotels. Daar zit wat in. De 'openbare stranden' in Jeddah zijn voor vrouwen alleen toegankelijk als ze gehuld zijn in abaya. Op de afgesloten privé-stranden ben je welkom in badpak. Mits je lid bent natuurlijk, voor een fiks bedrag. M is ervan overtuigd dat zulke luxes onmisbaar zijn. En misschien ook wel dat de expats, die niet over zulke zaken beschikken, een beetje sukkels zijn. Of op z'n best niet zo goed kunnen dealen.

Door de brievenbus

Neef M werkte ruim 10 jaar geleden een aantal maanden in Saudi Arabië en had nog wat souvenirs uit die tijd. Uitproberen natuurlijk: zijdezachte materialen en de gezichtsbedekking licht en luchtig als een veertje. Totdat je erin zit. Dan is het net of iemand een plastic zak over je hoofd straktrekt. Hoe doen ze dat daar, in 45 graden Celsius? En dan dat beperkende kijkgat, meer dan een nauwe brievenbus is het niet. Gelukkig hoef ik er op straat alleen een zedig gewaad te dragen van de nek tot de grond en mag ik met onbedekt hoofd ademhalen. Pffff....

Lont in een olievat?

In buurlanden Egypte en Jemen is het de afgelopen weken al lekker druk op straat, nu zijn ook in SA de eerste openlijke tekenen van onvrede met de zittende regering merkbaar. Een groepje vrouwen(!) in hoofdstad Riyad ging gisteren protesteren tegen het vastzetten van terreurverdachten.