Het land uit

'We hebben tóch die exit/re-entry visa gekregen,' meldde T. enthousiast op woensdagavond. Saudi-Arabië kom je niet zomaar binnen, maar ook niet zomaar úít. Nu konden we onverwachts de kerstdagen in het buitenland doorbrengen.

All I want for Christmas

Kerstmis vieren is officieel niet toegestaan in Saudi-Arabië. Het is een christelijk feest, en dus haram, verboden. De rest van de wereld ziet vreugdevol uit naar (of gespannen op tegen) de feestdagen. Hier geen groenversierde etalages. Geen winkelpersoneel dat je almaar 'fijne dagen' wenst. Geen loop van Jingle Bells op de speakers. Ook geen andere muzak trouwens, want ook muziek is haram. Lekker rustig, maar ook ongezellig.

Hoewel je dat misschien niet zou verwachten, zijn een kerstboom en toebehoren vrij eenvoudig op te sporen. Een Winkel van Sinkel vlakbij onze compound biedt bomen aan in verschillende formaten. Nepbomen, natuurlijk, dat spreekt vanzelf. Ook heeft de winkel een arsenaal aan lichtjes en glinsterende versiersels, kwaliteitsspul made in China. De verkoper informeert wel even voorzichtig hoe ik dit geheel naar huis denk te vervoeren. ‘Met een taxi,’ zeg ik. Om in dit land nou opzichtig over straat te gaan met een kerstboom onder de arm, lijkt me niet verstandig. De verkoper knikt, verpakt mijn spullen in ondoorzichtig plastic en houdt vriendelijk een taxi voor me aan.

Thuis schroef ik de boom in elkaar, J. haalt de ballen uit hun verpakking en R. zet haar lievelingsliedje op. Een klassieker van Mariah Carey, All I want for Christmas. Ze benoemt precies wat ik het meest zal missen deze Kerst: you, you and you (you know who you are)!

Jeugdheld

Mijn man T. is al jaren lang seizoenskaarthouder van Ajax. Vindt-ie leuk, voetballen. Het nieuws over een aantal spelers volgt hij gedurende hun hele carrière. Johan Cruijff is natuurlijk een held, Frank Rijkaard ook, Winston Bogarde, Simon Tahamata... Vanavond stond hij ineens oog in oog met die laatste. Simon en zijn vrouw wonen sinds 2,5 jaar in Jeddah, waar hij technisch trainer is. Gelukkig vinden ze het ook gezellig om een avondje mee te doen met het oer-Hollandse Sinterklaasspel. Wie kent het niet? Het gaat om een berg met cadeautjes, een dobbelsteen en de hilariteit als iemand een felbegeerd cadeau in bezit dobbelt - of het net zo makkelijk weer aan een andere speler verliest. Simon zat naast T. en beiden hadden een heel gezellige avond. T. straalde! Aan het eind van de avond nam T. hartelijk afscheid van zijn jeugdheld en zei dat hij 'm met zoveel plezier had gevolgd als voetballer. 'En ook toen je bij Beerschot en Ekeren speelde, hoor!' Simon glimlachte bescheiden, en ik denk dat hij 't leuk vond.