Sleutel tot het paradijs

Niet mijn favoriete boek.

Vol bewondering (okee, toegegeven: én ergernis) kijk ik toe als iemand met beheerste, zorgvuldige bewegingen een cadeau uit compleet ongeschonden papier weet te jassen. Daar is het niet voor! Cadeaupapier is bedoeld om te verscheuren: rats, rats, rats eraf. Natte schoenveters, verstrikt in een gordiaanse knoop: knip, met de schaar. Angry Birds: ont-appt. Pietepeuterige handwerkjes die anderen een verkwikkende staat van zen bezorgen, brengen mij tot schuimende razernij.

Geduld is niet mijn sterkste punt. Afwachten, vooral in de eindeloze variant zonder tijdshorizon, kost me moeite. Dus nu alle voorbereidingen zo'n beetje zijn afgerond, start voor mij een beproeving. Want zo'n compound-wachtlijst laat zich niet even hup-hup regelen. Binnen de islam wordt geduld, of as-sabr, hogelijk op prijs gesteld. Het belang van deze goede eigenschap komt uitgebreid aan de orde in de koran, want: 'geduld is de sleutel tot het paradijs.'
Mwoah... Ik ben ook blij met de sleutel van mijn nieuwe voordeur.

Dág grachtkantoor!

13 jaar werkervaring

Eind 1999, toen ik ruim een jaar als freelancer (a.k.a. zelfstandig ondernemer) aan de slag was, zocht ik werkruimte buitenshuis. Het liefst met collega's, dat leek me wel gezellig. In een monumentaal pand aan een gracht in Amsterdam vond ik een geweldige werkplek. Ik deelde het pand met een aantal van de leukste mensen met wie ik ooit heb gewerkt. 

Lucky me! En vandaag was mijn laatste dag.