Om ons huis in te richten, melden we ons bij de lokale IKEA. Leuke winkel, we kennen mensen die er werken. Binnen in de blauwe doos, is het bijna alsof ik op bekend terrein ben. De EKTORP banken, de BILLY boekkasten, de met plexiglas platen afgedekte trapjes van de hoogslapers, wat gezellig allemaal. Zelfs de mensen in dit vertrouwde decor, gedragen zich zoals verwacht. Vrouwen beginnen knus een praatje met elkaar in een mini-huiskamer met veel donkergekleurd hout en rood-oranje gestreepte kussens. De papieren meetlinten worden erbij gepakt om vast te stellen of die side table wel echt in de hal past. Als ze denken dat niemand het ziet, duwen stelletjes steels tegen een bed - om te testen of het wel stevig genoeg is?
Voortvarend noteren we met het kleine potloodje de artikelnummers en de plek in het magazijn ze te vinden moeten zijn: bedden, tafels, stoelen etc. Onze matrassen liggen nu nog op de grond, en we eten aan en op tuinmeubilair. Weldra zal er een legertje IKEA-mensen bij ons op de stoep staan, om alles inelkaargeschroefd op de juiste plek te zetten. Dat was het plan: de basics kopen bij IKEA en de rest aanvullen met lokaal spul. En dan liefst niet uit de Habitat die geen echte Habitat is, of een van de andere meubelaars met een sterk Jordanesque aanbod. Rijk gebloemd, verguld, met krullen, glitters en spiegels. Je kent het wel.
In het IKEA-magazijn wacht een teleurstelling. Behalve de bedden voor de kinderen is géén van de uitgekozen spullen op voorraad. Geen één! Daar zouden de mensen die daar wat over te zeggen hebben, eens wat aan moeten doen! Wanneer de spullen wél weer verkrijgbaar zijn? Dat loopt uiteen van 'enkele weken' tot 'pffff...??'. Happy shopping! We eten dus nog wel even van plastic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten