Stoppen

T doet vandaag opnieuw een poging te stoppen met roken. Gewoon zomaar, cold turkey. Dat werkt voor hem 't beste, zegt T. Ik vind het heel erg GOED. De laatste poging was eind 2009, rond de tijd dat hij voor een nare operatie in het ziekenhuis lag. Er zijn in die tijd ook longfoto's genomen. De arts die T toen joviaal verzekerde dat er 'absoluut niets te zien was aan zijn longen', kan ik nog steeds wel een mep verkopen. Als een patiënt je net vertelt dat hij stevig rookt, dat zijn longen er vast geasfalteerd uitzien en dat hij graag zou stoppen, dan grijp je als arts, als mensch, toch elke kans om hem te ondersteunen bij een succesvolle stoppoging? Het belang van eerlijkheid wordt soms hogelijk overgewaardeerd.