Vannacht vertrekt mijn vlucht naar Nederland. Er is
een hoop te doen!
Ik wil proberen familie en vrienden zoveel mogelijk te zien en
te genieten van hun directe nabijheid.
Ik wil nieuwgeborenen bewonderen,
overledenen betreuren, nieuwe huizen bekijken, bijpraten over carrière-switches,
nieuwe liefdes, toekomstplannen. In acht maanden tijd kan er veel veranderen...
Ik wil hagelslag eten, bitterballen, echte
drop, gehaktballen, paaseitjes, draadjesvlees. Natuurlijk naar de Hema en de
Albert Heijn, de kroeg in, echte wijn bij het eten, zelf autorijden, fietsen.
Vrouwen én mannen een dikke zoen geven op beide wangen. Regen voelen en kou die
niet van de airco komt.
Tegelijkertijd verwacht ik te zullen denken aan hoe het hier in Jeddah gaat. Het is onrustig bij mijn werkgever sinds het aantreden van een nieuwe hoofdredacteur. Veel collega's overwegen of máken zelfs al de overstap naar de concurrent, waar de zeer geliefde voormalige hoofdredacteur, de adjunct en de managing editor van mijn krant vorige week van start zijn gegaan. In korte tijd kán ook hier veel veranderen...
Een bliksembezoekje van twee weken is vast niet genoeg om alles te doen en
iedereen te zien. Maar ik ga het in elk geval proberen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten