Stel je voor...

Als je al je afscheidsfeestjes achter de rug hebt en je tegen iedereen die het maar horen wilde hebt gezegd dat 8 augustus echt ein-de-lijk de vertrekdatum is. Als de tickets al gekocht zijn en woensdagochtend de verhuizers op de stoep staan ('Bakkie koffie gaat er wel in, ja!') en je ter voorbereiding op hun komst al wéken, nee, máánden alle inventaris aan het indelen bent ('in de container naar Jeddah', 'blijft staan voor de huurders', 'naar de opslag' en 'mee in de koffer'). Dus als je eigenlijk een soort viervoudige verhuizing aan het organiseren bent. En je ondertussen je man mist en hij mist jou en de kinderen verschrikkelijk.

Dan zou het toch jammer zijn als de visa nog niet rond waren? Nee, zelfs: als het officiële document van de Saudische immigratiedienst nog niet op orde was en het zeker vier dagen duurt voordat zoiets per expressekoerier in Nederland kan komen. Dan zou het helemaal vervelend zijn als de ramadan op 1 augustus start en de Saudische ambassade de rest van de maand beperkt open is. Zodat er langdurige vertragingen worden verwacht voor de visa-afgifte. Ook voor de stakker die voor zichzelf en twee schattige kinderen toch echt een visum nodig heeft in de eerste week van augustus. En die zich nu, op dinsdagavond, temidden van onttakelde pleuriszooi en chaos, vertwijfeld afvraagt: 'Waar DOE ik dit allemaal voor?'

Nee, zeg, stel je voor. Dat zou wel een héél overdreven sneu verhaal zijn.